Modemeisjes in de Creuse – trendy en duurzaam ineen
De modewereld schudt op zijn grondvesten. Klimaatverandering en kinderarbeid eisen hun tol. Spilzieke fashionchicks komen tot inkeer. De koopschaamte slaat toe. Maar gelukkig is daar dé gewetensusser van het nieuwe decennium: de kledingbibliotheek. Laat je niet gek maken! Kom liever eens inspiratie opdoen in de Creuse. Daar is de mode trendy en duurzaam ineen. Dankzij één onverbiddelijke bestseller: de robe-tablier.
Ik lag nog in bed en luisterde naar Nieuwsweekend. Het was zaterdagmorgen 28 december 2019. Ene Marieke Eyskoot, fashion- en duurzaamheidsdeskundige, fulmineerde tegen het stadsbestuur van Amsterdam. Dat moest, vond Eyskoot, optreden tegen de kerstboodschap die de winkeliersvereniging van de Kalverstraat in vrolijke ledverlichting boven de Amsterdamse koopgoot had opgehangen: ‘Shop. Never stop’. Schokkend, meende Eyskoot, niet meer van deze tijd. Vervolgens hield zij een pleidooi voor het leasen van kleding. En zo maakte ik op die bewuste zaterdagochtend kennis met het begrip ‘kledingbibliotheek’. Toen pas? Ja, sorry, ik woon in de Creuse.
De kledingbibliotheek, leerde ik via Google, is een nieuw fenomeen in de deeleconomie. Het is een modewinkel (of webshop) die maar in één opzicht van de traditionele boetiek verschilt: je koopt niet, maar leent, huurt of least je kleding. En dan niet die galajurk voor die ene avond, maar je complete garderobe. Avant-gardistisch of retro, splinternieuw of gebruikt, je hoeft het niet te hebben, als je het maar kunt dragen.
Ongemakkelijk
Het verschijnsel verspreidt zich als een olievlek over de hippe wereldsteden. Magazines die mindfulness propageren, blazen de loftrompet. Voor de meedogenloze mode-industrie is de hippe kledingbibliotheek een probaat middel tegen dreigend omzetverlies als gevolg van de toenemende koopschaamte. Wat is er aan de hand? Modemeisjes beginnen zich langzamerhand wat ongemakkelijk te voelen onder hun door modewetten gedicteerde koopverslaving. Die laat zich steeds slechter rijmen met hun ecologische en vaak vegetarische inborst.
Het is het zoveelste schaamtedilemma in de klimaatdiscussie. Jaarlijks besteden modebewuste Nederlanders voor € 20 miljard aan nieuwe kleding. Ieder jaar belandt 235 miljoen kilo kleding in de kliko. De gemiddelde draagtijd van een trendy topje of hippe retro-rok is drie jaar. Namens de modehuizen, de grootste spelers in de online platformeconomie, rijden er elke dag duizenden bezorgautootjes rond, die wolken CO2 en stikstof uitpuffen. ‘Au!’ roept het klimaat. En dan nog iets dat schuurt: die bloesjes, jasjes, rokken, opwaaiende zomerjurken en oogstrelende lingerieën worden onder erbarmelijke omstandigheden geconfectioneerd door kindslaven die net genoeg betaald krijgen voor wat vodden aan hun kont.
De oplossing? ‘Minder hebben, meer delen.’ Als we dat principe omarmen, redden we de wereld. Dus: allemaal naar de kledingbibliotheek. Je leent er geen boeken maar broeken. Tegen een passende vergoeding. Voor niets gaat de zon op. Maar kopen of lenen, de mode-industrie draait gewoon door, kinderarbeid zien we door de vingers, de afvalberg blijft groeien. Mijn oplossing: wees blij met wat je hebt hangen in je overvolle garderobekast en koop of leen eens een jaar lang niets.
Sorry, ik woon in de Creuse
Toegegeven, ik heb makkelijk praten. Ik zit niet op Instagram, ik ben geen influencer. Als ik iets op Facebook zet, mag ik in mijn handen knijpen met zes tot zeven likes. En bovenal: ik woon in de Creuse, in het hart van Frankrijk, waar helemaal niets is te doen. Ik hoef nooit ergens heen, behalve zo nu en dan naar een begrafenis. Daar heb ik een nog respectabele zwarte broek voor, neutraal van snit, aangeschaft in 1984. Hij zat toen een tikkeltje ruimer dan nu, maar ik houd gewoon mijn adem in. Iedereen denkt daardoor dat ik mijn best doe om mijn verdriet om de overledene te verbergen. Na afloop hoor ik vaak: “Je had het moeilijk, hè, jongen”, terwijl ik de dode meestal niet of nauwelijks kende.
Buiten mijn uitvaartbroek red ik me al jaren met twee spijkerbroeken (één voor als de andere in de was is en andersom), een zomerbroek van onberispelijke kwaliteit uit de periode dat ik nog in Friesland woonde, ruim twintig jaar geleden, een retro-colbert en een half dozijn overhemden met korte en lange mouw. De samenstelling en omvang van mijn ondergoedcollectie is een privékwestie. Mijn garderobe is in de context van mijn woon- en leefomstandigheden niet uitzonderlijk bescheiden. Er zijn mannen in de Creuse die het met minder doen.
De meisjes in de Creuse malen niet om mode
Ook de meisjes en vrouwen in de Creuse lappen de dwingelandij van de modewereld aan hun laars. Ze hebben één jurk of één ensemble voor zowel droevige als feestelijke gelegenheden. Dat heeft een groot voordeel. Wie slecht is in namen bij gezichten, vindt houvast in direct herkenbare kledingstukken. Verder hebben de dames in de Creuse gemiddeld twee jurken voor doordeweeks, één spijkerbroek en één terlenka pantalon die is berekend op de reeds bestaande of toekomstige noodzaak tot anti-lek-voorzieningen. En het mirakel is: gemeten naar het actuele modebeeld is de houdbaarheidsdatum van de kleding al jaren verstreken en tóch ziet elke outfit eruit als nieuw.
Dat zit zo. Vanaf het moment dat ze opstaan, vroeg in de ochtend, tot het moment waarop ze naar bed gaan, niet al te laat in de avond, dragen de vrouwen in de Creuse hun plattelandsuniform. De Fransen spreken liefkozend van robe-tablier – jurk en schort ineen. Galant, vrouwelijk en functioneel. Rommel en knoei maar raak, achter het aanrecht of elders, je dagelijkse goed blijft er knap bij. Nieuwe kleren kopen? Nergens voor nodig. Kleren lenen in de bibliotheek? Doe effe normaal, man.
Durf trendy én duurzaam te zijn!
De goudeerlijke robe-tablier, verkrijgbaar in eigentijdse kleuren en trendy of klassieke patronen, is het enige probate middel tegen oprechte koopschaamte. Made in France, van stijlvast en duurzaam katoen. Er komen geen kinderslaafhandjes aan te pas en hij gaat een leven lang mee. Dus, modemeisjes aller landen, gooi de schroom en schaamte van je af en doe nog één keer een ultieme aankoop. Schaf een authentieke Franse robe-tablier aan, leef in het moment, en zet jezelf in je nieuw verworven kledingstuk als statement op Facebook en Instagram. Durf trendy én duurzaam te zijn!
