Koetjes en kalfjes in de Creuse
Tijdens mijn dagelijkse dorpsronde kom ik een loopstal tegen. Dikwijls maakte ik hier een praatje met Alain, de boer van ons dorp. Als gevolg van een gruwelijk ongeval is dat verleden tijd. Zijn zoon die het boerenbedrijf voortzet, is te schuw voor een praatje. Bovendien is hij steevast gehaast. Daarom praat ik tegenwoordig met de bewoners van de loopstal, de koetjes en kalfjes in de Creuse.
In het bijzonder richt ik me tot de kalveren. Kinderen zijn nu eenmaal leergieriger dan hun ouders. Ze staan nog open voor originele opinies en zijn niet vooringenomen. Niet zelden moet ik het verlangen om er even bij te gaan liggen onderdrukken. In het stro, met tevreden gesnuif om me heen, lekker warm. Zo heerlijk rustig.
Nostalgie
De geur van een koeienstal brengt herinneringen aan mijn kinderjaren tot leven. Als Haags stadsjongetje bracht ik veel vakanties door in Twente en de Achterhoek. Maar om met de grote Franse filmactrice Simone Signoret (1921-1985) te spreken, ‘nostalgie is ook niet meer wat het was’.
Zodra alle beleefdheden en dorpsroddels zo ongeveer zijn uitgewisseld, herkauw ik dikwijls wat oud mond-en-klauwzeer. De bio-industrie, koeiengekte, kalverliefde, grensoverschrijdend gedrag, stierballenvertoon, er is geen thema dat ik schuw. De kalfjes kijken me sluw en nieuwsgierig aan. Hun moeders houden me met een half oog in het snotje en luisteren met geoormerkte achterdocht toe, beducht voor complottheorieën.
Niet dom, en tweetalig bovendien
De kalveren zijn niet dom, en tweetalig bovendien. Want als ik roep ‘ik kom je pakken’ deinzen ze terug. Idem dito bij ‘blanquette de veau!’ Ik kan het niet laten. Noem het kleinschalige sociologische veldexperimenten.
‘Wat een rund’, zeggen ze waarschijnlijk, als ik mijn hielen licht om mijn wandeling voort te zetten. ‘Wat een halve zool, met zijn misselijkmakende grappen.’ Misschien hebben ze gelijk. Mogelijkerwijs geeft mijn dagelijkse conversatie met de koetjes en kalfjes in de Creuse blijk van een gestaag versimpelingssproces.
Maar dan nog, wat moet je anders op het Franse platteland?
