Tijdens mijn dagelijkse dorpsronde kom ik een loopstal tegen. Dikwijls maakte ik hier een praatje met Alain, de boer van ons dorp. Als gevolg van een gruwelijk ongeval is dat verleden tijd. Zijn zoon die het boerenbedrijf voortzet, is te schuw voor een praatje. Bovendien is hij steevast gehaast. Daarom praat ik tegenwoordig met de […]
Wijlen Martin Bril schreef het al. Iedere Nederlander met een huis in Frankrijk heeft zijn eigen boer. Die wordt in sterke verhalen over het land van kazen, wijn en knoflook steevast aangeduid als onze boer. Ik vorm daar geen uitzondering op. Onze boer heet Alain. Liever gezegd: zo heette hij. Want sinds kort bezit God […]
Iedereen moet weg. We nemen kilometers file voor lief, want we willen weg. We hebben maling aan het virus, we moeten weg. Vakantie is religie. Dat laten we ons niet afnemen. ‘Ze’ pakken al zoveel van ons af, toch? Op zwarte zaterdag maak ik mijn doordeweekse wandeling. Drie traptreden de veranda af, naar links, de […]
Hoe geweldig kan het zijn om het roer drastisch om te gooien! Stoppen met wat je gewend bent te doen, al je energie investeren in een nieuwe onderneming. Telkens als ik onderweg in Frankrijk op een koopje stuit, zoals onlangs in de Brenne, steekt die aanvechting de kop op. Ik zie het zó voor me: […]
Wat waren ze aimabel, Nathalie en Jean-Luc! Niets was ze teveel. Maar het wilde niet zomeren met hun vakantievilla in de Creuse. En van vriendelijkheid alleen, aangevuld met een paar verdwaalde toeristen, wat wij toch min of meer waren tijdens onze meerdaagse voettocht in 2001, kan een mens niet leven. “Excuus, excuus, excuus, sorry, het […]
September 2001. Met goede moed banen we ons een weg door de vallei van de Kleine Creuse. Boven op de berg wacht ons een spookachtig oord dat wordt gedomineerd door verongelijkte torens, brullende leeuwen en mist. Je moe niet huil nie, je moe nie treur nie, zingt een echo uit mijn jeugd. Maar de Stellebosse […]
Als we de berg naar Golgotha beklimmen, op weg naar Toulx-Sainte-Croix, zakt me de moed in mijn betonnen schoenen. In het gezin waarin ik driehonderd jaar geleden opgroeide, ver voor corona, hielden we meer van wandelen met de auto. Wat gaat het worden? Houd ik vol of wacht ik in de verdorde berm tot ik een […]
Wandelen leidt soms tot opmerkelijke inzichten. Raak je eenmaal in een cadans, dan volgen je bedenksels hun eigen weg en vervliegt je tijdsbesef. Het voelt als de flow die ik vaak ervaar als ik me verlies in het tikken van een verhaal. Bij aankomst in het sobere klooster van Bétête moest ik sterk denken aan een croque […]
Kerken, kloosters en kastelen. Samen vormen ze het erfgoed van een land of streek. Stilzwijgend vertellen ze hun verhalen over de geschiedenis, geduldig tellen ze de toeristen die zich aan hun pracht en praal vergapen. Ook in de Creuse vind je stenen getuigen van een ver verleden, al zijn de kloosters en kastelen er op […]
Dichtbegroeide bermen, snelstromende beken, weidevelden, bosschages. Het decor van de eerste etappe van onze voettocht naar de bron van de Creuse brengt de geest tot rust. We gaan op in het moment, maar kijken ook achterom, zo nu en dan. Naar de loop van de geschiedenis en de leegloop van de streek. Slenter mee. […]